ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) در سراسر جهان تنها شایع ترین عفونت مقاربتی (STI) است که قبلاً به عنوان یک بیماری مقاربتی (STD) شناخته می شد. با وجود این واقعیت که این ویروس اغلب از طریق تماس جنسی منتقل می شود، این تنها راه انتقال نیست. به این ترتیب، دانستن اینکه این ویروس از چه راه هایی می تواند به طور بالقوه گسترش یابد، مفید است…

این ویروس می تواند به صورت عفونت پوستی که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیست وجود داشته باشد. بنابراین، بسیاری از افراد مبتلا به اچ پی وی تناسلی نمی دانند که به آن مبتلا هستند. این ویروس همچنین می تواند باعث ایجاد زگیل تناسلی قابل مشاهده شود. زگیل در سایر قسمت های بدن مانند دست ها به دلیل انواع مختلف اچ پی وی  ایجاد می شود. یک فرد ممکن است به طور همزمان به بیش از یک نوع اچ پی وی  آلوده شود.

HPV چگونه منتقل می شود؟

این ویروس در لایه های سطحی پوست زندگی می کند. عفونت اچ پی وی  معمولاً از تماس مستقیم پوست به پوست در طول تماس جنسی با فردی که اچ پی وی  دارد، ایجاد می شود. این ویروس می تواند از طریق تماس جنسی نافذ و همچنین غیر نفوذی (تناسلی- تناسلی، دهانی- تناسلی، مقعدی- تناسلی، دهانی- مقعدی) منتقل شود. ویروس پاپیلومای انسانی از طریق خون یا مایعات بدن منتقل نمی شود.

از آنجایی که اچ پی وی  بسیار رایج است، ابتلا به این ویروس  یک پیامد طبیعی فعالیت جنسی در نظر گرفته می شود.ممکن است شخصی بدون اینکه بداند به ویروس مبتلا شده است، دیگری را آلوده کند. آمارها نشان می دهد که حداقل 70 درصد از شرکای افراد مبتلا به اچ پی وی  نیز به این عفونت مبتلا هستند.

اچ پی وی در زنان در درجه اول از طریق تماس پوست به پوست منتقل می‌شود که این امر در بیشتر موارد به لمس آلت تناسلی یا مقاربت اشاره دارد. همچنین می‌تواند از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل شود.

 

فعالیت های جنسی که می توانند ویروس را منتقل کنند عبارتند از:
  • رابطه واژینال
  • رابطه مقعدی
  • رابطه جنسی دهانی
  • دست زدن به اندام تناسلی شریک آلوده خود و سپس اندام تناسلی خود
  • بوسیدن
  • مشت زدن یا انگشت گذاشتن
  • تماس تناسلی با تناسلی (جنس یا جنس مخالف)

رابطه جنسی واژینال یا مقعدی به عنوان علت اصلی انتقال زگیل تناسلی شناخته می شود. زمانی که تماس پوست با پوست در نواحی مخاطی اتفاق می افتد، ویروس زگیل تناسلی به راحتی از فرد مبتلا به شریک جنسی اش منتقل می شود. این ویروس حتی در رابطه جنسی بدون دخول هم ممکن است انتقال یابد. روابط جنسی محافظت نشده و داشتن شرکای جنسی متعدد می تواند تا حدی ریسک ابتلا به زگیل تناسلی را افزایش دهد.

برقراری رابطه جنسی اورال یا دهانی می تواند باعث انتقال ویروس اچ پی وی و ایجاد زگیل در دهان یا روی زبان شود. شکل ظاهری زگیل تناسلی در دهان تفاوت چندانی با زائده های ناحیه تناسلی و مقعد ندارند. زگیل های دهان به دو نوع پرخطر و کم خطر تقسیم می شوند:

راه های انتقال غیرجنسی می تواند شامل موارد زیر باشد:

انتقال از طریق جفت (نادر): به‌طور غیرمعمول، اچ پی وی ممکن است از یک مادر آلوده در طول بارداری به داخل رحم منتقل شود. دی ان اِی ویروس پاپیلوما در مایع آمنیوتیک و بند ناف یافت شده است.

از یک مادر آلوده به یک نوزاد در طول زایمان طبیعی (انتقال پری ناتال): تصور می‌شود که انتقال زمانی اتفاق می‌افتد که کودک از طریق کانال زایمان حرکت می‌کند. ممکن است منجر به پاپیلوم در دهان، گلو یا ریه کودک شود.

  • تماس دیجیتالی (دستی): والدین یا مراقب دیگری که روی دستانشان زگیل های مرتبط با اچ پی وی دارند، ممکن است در هنگام تعویض پوشک، ویروس را به کودک منتقل کنند.
  • تلقیح خودکار: یک فرد ممکن است ویروس را از ناحیه ای از بدن خود به ناحیه دیگر منتقل کند، مثلاً با لمس زگیل تناسلی و سپس لمس دهان خود.
  • اپیلاسیون: یکی از نگرانی های خانم ها انتقال زگیل تناسلی از طریق اپیلاسیون است. اگر وسایل و موادی که برای اپیلاسیون استفاده می شود بهداشتی نباشد و چندبار مصرف شده باشد، ممکن است باعث انتقال این ویروس اچ پی وی شود.

البته زمانی این اتفاق می افتد که از همان وسایل برای فرد مبتلا استفاده شده باشد. همچنین خونریزی در زمان اپیلاسیون خطر ابتلا به این عارضه و سایر بیماری ها را افزایش می دهد.

  • تیغ اصلاح: اگر شخصی از تیغ آلوده فرد مبتلا در نواحی تناسلی استفاده کند و به خصوص اگر برش و زخم ایجاد شود، احتمال انتقال زگیل تناسلی وجود خواهد داشت. توصیه می کنیم به هیچ عنوان از تیغ و لوازم شخص دیگری استفاده نکنید
  • توالت فرنگی: این یک افسانه است که می‌توان ویروس پاپیلومای انسانی (اچ پی وی) را از روی صندلی توالت گرفت – حداقل یک صندلی توالت در یک کشور توسعه‌یافته – اما این سؤال باعث می‌شود که برخی از حقایق کمتر شناخته شده در مورد نحوه انتقال ویروس بررسی شود.

به عنوان مثال، بر خلاف برخی از بیماری های مقاربتی، اچ پی وی برای انتشار نیازی به تماس جنسی ندارد و حتی می تواند گاهی اوقات از مادر به نوزاد سرایت کند. زگیل تناسلی اغلب از طریق تماس پوست به پوست از شریک آلوده منتقل می شود، اغلب در طول فعالیت جنسی، اما روش های دیگری نیز امکان پذیر است.

عفونت HPV چه زمانی رخ داد؟

تشخیص زمان وقوع عفونت اچ پی وی غیرممکن است. اچ پی وی می تواند برای ماه ها یا حتی سال ها قبل از ظهور زگیل تناسلی یا ناهنجاری های دهانه رحم غیر فعال بماند. هیچ راهی وجود ندارد که بدانیم از کدام شریک یا چند وقت پیش آمده است. داشتن اچ پی وی به این معنا نیست که فرد یا شریک زندگی او خارج از رابطه فعلی رابطه جنسی دارند. برخی از متخصصان بر این باورند که در موارد نادر اچ پی وی ممکن است از طریق تماس غیر جنسی منتقل شود، به عنوان مثال، جسمی که حامل مواد عفونی است. با این حال، این هنوز محل بحث است. در پایان، علم به سادگی توضیحی برای این موارد نادر از انتقال احتمالی غیرجنسی ندارد.

عفونت های بدون علامت

ممکن است اچ پی وی داشته باشید و متوجه آن نباشید. شما می توانید اچ پی وی را به فرد دیگری منتقل کنید حتی زمانی که هیچ علامت یا نشانه ای در ارتباط با این بیماری ندارید

 

پیشگیری از عفونت HPV

از آنجایی که اچ پی وی نه تنها شایع ترین بیماری مقاربتی است، بلکه می تواند از راه های غیر جنسی نیز منتقل شود، ممکن است بخواهید اقداماتی را برای محافظت از خود و خانواده خود انجام دهید.

ایمن سازی

سه واکسن اچ پی وی می تواند در برابر گونه های خاصی از ویروس محافظت کند. این واکسن برای هر دو جنس بین ۹ تا ۲۶ سال تایید شده است. واکسن‌ها تا حدودی در گونه‌هایی که پوشش می‌دهند متفاوت هستند، اما همگی برخی از سویه‌های مرتبط با سرطان دهانه رحم و برخی از گونه‌هایی که باعث زگیل تناسلی می‌شوند را پوشش می‌دهند.

سایر روش های پیشگیری

واکسن ها تنها راه محافظت از خود و دیگران در برابر عفونت اچ پی وی نیستند.

آگاهی: اولین گام آگاهی از این است که این ویروس ها “آنجا” هستند و ممکن است فردی حتی اگر علائمی نداشته باشد، آلوده شود.

رابطه جنسی ایمن: اقدامات جنسی ایمن برای کاهش اچ پی وی و سایر بیماری های مقاربتی مهم هستند. محدود کردن تعداد شرکای جنسی و استفاده از کاندوم می تواند خطر شما را کاهش دهد. استفاده صحیح از کاندوم به تنهایی خطر اچ پی وی را در زنان تا 70 درصد کاهش می دهد.

شستن دست‌ها: شستن دست‌ها می‌تواند خطر ابتلا به اچ پی وی یا سرایت آن به سایر افراد یا نواحی بدن را کاهش دهد.

پاپ اسمیر منظم: حتی عفونت های بدون علامت اچ پی وی می تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود، بنابراین پیروی از دستورالعمل های فعلی برای تست پاپ اسمیر (و آزمایش اچ پی وی در برخی موارد) مهم است.

احتمال ابتلا به اچ پی وی از روی صندلی توالت در کشورهای توسعه یافته بسیار بعید است. با این حال، ویروس می تواند از راه های غیر جنسی و از نظر تئوری حتی از یک شی به شخص منتقل شود.

آگاهی از روش‌های انتقال و انجام اقدامات احتیاطی مانند رابطه جنسی ایمن، شستن دست‌ها و ایمن‌سازی می‌تواند تا حد زیادی به کاهش خطر کمک کند.